فسیله خارجه نشین
رابعه (ربابه) شاهرخی مزدوره وزارت اطلاعات آخوندها پاسداره سیاسی خارجه نشین فسیل شده ايران افشاگر - https://is.gd/Felo2S
رابعه شاهرخی از سال۱۳۷۴ که برادرش از ایران به نزد او به خارج آمد، فعالیتش را علیه مقاومت ایران آغاز کرد. برادر او عضو وزارت اطلاعات رژیم‌آخوندی است. یکی از هواداران مقاومت ایران به‌نام رضا آرمیده، در یک متن افشاگری (در شهریور۸۱) اعلام کرد بتول احمدی که قبلاً همسر وی بوده و مادرش (رابعه شاهرخی) از سال‌ها پیش توسط وزارت اطلاعات خریداری‌شده و به استخدام این ارگان جاسوسی درآمده‌اند. وی نوشته است: «من در سال‌های گذشته وابستگی او و مادرش (رابعه شاهرخی) به وزارت جاسوسی و کشتار را افشا کرده‌ام؛ و از بسیاری جزییات دروغ‌ها و توطئه‌های تنفرآور آنها اطلاع دارم. آنها در این رابطه از هیچ ننگ و خیانتی علیه مجاهدین و در خدمت به رژیم آخوندها ابا ندارند.»
رابعه شاهرخی در سال۷۵ با هزینه یکی از مأموران خارج کشوری وزارت اطلاعات به‌نام خواجه‌نوری برای شرکت در به‌اصطلاح سمینار لس‌آنجلس روز ۲۵اکتبر۹۶ به آمریکا برده شد تا علیه مجاهدین لجن‌پراکنی کند. خواجه‌نوری بعد از این سمینار شخصاً او را همراه خود به نیویورک برد تا در مجامع بین‌المللی نیویورک نیز علیه مقاومت ایران لجن‌پراکنی کند. در این ملاقات شخص خواجه‌نوری هم حضور داشت.
به‌دنبال عزیمت رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت از پاریس به جوار خاک میهن در سال ۱۳۷۵ و وحشت رژیم از گسترش فعالیت‌های مقاومت در داخل و خارج کشور و هم‌چنین در پی شکست توطئه‌های تروریستی رژیم نظیر شلیک توپ‌های غول‌پیکر ۳۲۰میلیمتری با گلوله‌های ۲۰۰کیلویی به دفتر مرکزی مجاهدین در بغداد، شورای عالی امنیت رژیم طرح‌ها و توطئه‌های جدیدی را در دو زمینه سیاسی و نظامی‌ـ‌تروریستی علیه مجاهدین و مقاومت ایران در دستور کار وزارت اطلاعات و دیگر ارگان‌های تروریستی رژیم قرارداد.
توپ غول پیکر۳۲۰میلیمتری و کامیون حامل آن برای حمله تروریستی بر روی مجاهدین مستقر
در عراق – یک قبضه از این توپ غول پیکر برای حمله به مقر خانم مریم رجوی به پاریس فرستاده شده بود که
قبل از رسیدن به مقصد، در کشتی حامل آن در بندر بلژیک کشف شد
در آستانه ۳۰خرداد۷۶ به وزارت اطلاعات مأموریت داده‌شد که از هرطریق که می‌تواند در جریان برگزاری این مراسم در داخل و خارج کشور، خرابکاری کند.
این وزارت بدنام در کنار یکسری اقدامات توطئه‌گرانه در داخل و خارج کشور، یک‌بار دیگر طرح شکست خوردهٌ «برگردانیدن برگ متقابل حقوق‌بشر علیه مقاومت ایران» را با سازمان‌های مدافع حقوق‌بشر ازجمله عفو بین‌الملل، در دستور کار قرارداد. اجرای این طرح در وزارت اطلاعات به یک ادارهٌ کل به‌نام «مدیریت ویژه» ــ‌که به‌منظور به‌کارگرفتن بریده‌مزدوران و دیگر عوامل وزارت اطلاعات در خارج کشور علیه مجاهدین و مقاومت ایران تشکیل شد ـ سپرده شد.
اداره کل مزبور بر آن بود که حتی‌المقدور مهره‌ها و عوامل لونرفته‌ای را در اجرای این طرح به‌کارگیرد، اما از آنجا که جز همان مهره‌های سوخته و سناریو شکست‌خوردهٌ قبلی چیزی در چنته نداشت، این‌بار نیز همان مهره‌های سوخته را به‌صحنه فرستاد. به‌خصوص از آنجا که سردمداران رژیم آخوندی از اعلام حمایت اکثریت نمایندگان پارلمان سوئیس از مقاومت ایران و اظهارات قاضی شاتلن (قاضی سوئیسی) درمورد نقش سردمداران رژیم‌آخوندی در ترور دکتر کاظم رجوی و چشم‌انداز بازگشایی این پرونده، به‌شدت وحشت‌زده شده‌بودند، از ساواک آخوندی خواستند که در اجرای طرح تسریع کند. به‌همین دلیل طی روزهای ششم و هفتم تیرماه ۱۳۷۶، نوروزعلی رضوانی، کریم حقی، رابعهٌ شاهرخی، علی‌اکبر راستگو و یکی دونفر دیگر از بریده‌مزدوران در شهر فرانکفورت آلمان با نمایندگان عفو بین‌الملل ملاقات کردند. قرار بود که در این جلسه تعداد دیگری از مزدوران وزارت اطلاعات نیز شرکت کنند که به‌دلیل اختلاف‌های درونی از حاضر شدن در جلسه خودداری کردند.
این بریده مزدوران پیشاپیش توسط «مدیریت ویژه» برای چنین ملاقاتی توجیه شده بودند. ازجمله سناریوهای مختلفی برای هرکدام از آنها تنظیم شده‌بود تا ادعاها و یاوه‌های قبلی رژیم درباره زندان، شکنجه، اعدام، طلاق‌های اجباری و… در درون مجاهدین و ارتش آزادی‌بخش توسط آنها مطرح شود.
باتوجه به افشای نقش خواجه‌نوری در طرح قبلی و ترددات مستمر وی به ایران علیرغم اینکه عنوان پناهندگی سیاسی در امریکا را داشت، قرار شده‌بود که خواجه‌نوری در این طرح نقش پشت‌پرده داشته باشد و درصحنه ظاهر نشود. وی به‌طور مخفیانه کل برنامه را تحت کنترل و نظارت داشت.
پیش از آن، طرح «برگرداندن برگ حقوق‌بشر» در دی‌ماه۷۴ در نشریه ایران‌زمین شمارهٌ۷۸ افشا شده‌بود. در بخشی از «دستورالعمل به وزارت اطلاعات» چنین آمده بود: «…به‌وزارت اطلاعات مأموریت داده می‌شود که با کمک وزارت‌خارجه تا قبل‌از ورود گزارشگران به ایران، هیئت‌هایی را در خارج کشور به‌نزد آنها بفرستند تا درباره ”زندان، شکنجه و اعدام در درون مجاهدین و ارتش آزادی‌بخش” شهادت بدهند. هم‌چنین گزارشگران را درجریان ”وضعیت خانواده‌ها و به‌خصوص کودکان” مجاهدین قرار دهند. با تأکید براین که هیئت‌ها ”نباید از طرف جمهوری اسلامی یا در رابطه با آن باشند”، برعکس، بایستی ”به‌عنوان مخالفان نظام” که در خارج کشور پناهنده هستند، شناخته شوند. مهم این است که اگر بشود نام یا حتی اشاره‌ای به آنها دریکی از این قطعنامه‌های حقوق‌بشر بیاید…»
در تاریخ ۹فروردین۸۴ مافیای ترور و جاسوسی رژیم‌آخوندی همه امکانات خود را برای ترتیب‌دادن یک صحنه‌سازی بزرگ علیه مقاومت ایران درپاریس به‌کار گرفته‌بود و علیرغم اینکه ازهمکاری و همراهی یک سرویس فرانسوی نیز برخوردار بود، تنها توانست کمتر از ۴۰ نفر از مزدوران و عوامل خود را از داخل ایران و از کشورهایی مانند هلند، آلمان، سوئد، نروژ، سوئیس و انگلستان، در میدان تروکادروی پاریس جمع کند تا به لجن‌پراکنی علیه مقاومت‌ایران بپردازند.
تجمع مزدوران در میدان تروکادرو پاریس- سال۸۴
تجمع مزدوران رابعه شاهرخی- کریم حقی- محمدحسین سبحانی- مسعود جابانی
جعفر بقال نژاد- حبیب خرمی…. مقابل پارلمان فرانسه- سال۸۴
اسامی شماری از مزدورانی که به پاریس اعزام شده‌بودند عبارت بود از: کریم حقی، مسعود جابانی، مسعود خدابنده، محمدحسین سبحانی، مهدی خوشحال، فرهاد جواهری یار، ادوارد ترمادویان، عباس صادقی نژاد، علی‌اکبر راستگو، رابعه شاهرخی و جعفر بقال نژاد…..
بعد از ۱۷ژوئن۲۰۰۳ نیز همین افراد از طرف وزارت اطلاعات بارها نزد دادستانی و پلیس فرانسه فرستاده شدند تا با شهادت دروغ علیه مقاومت ایران این پرونده را که از ابتدا به یک بی‌آبرویی سیاسی برای سازندگانش تبدیل شده‌بود، سر پا نگهدارند. شماری از این مزدوران که برای صحنه‌سازی وزارت اطلاعات به پاریس اعزام شده‌بودند، در فوریه۲۰۰۰ از سوی سرویس‌های هلندی، آلمانی، انگلیسی و نروژی به‌خاطر وابستگی به وزارت اطلاعات و دریافت پول از این وزارتخانه مورد بازجویی قرار گرفته‌بودند. بسیاری از آنان در دهه۷۰ در کشورهایی مانند ترکیه و سنگاپور و مالزی و تایلند توسط سرکردگان وزارت اطلاعات ازجمله سردژخیم سعید امامی توجیه می‌شدند و مواجب خود را دریافت می‌کردند. از آن پس هم این افراد مستمراً به ایران سفر می‌کنند و مأموران وزارت اطلاعات در تهران آنها را توجیه می‌کنند.
در ادامه کارزار کثیفی که در میدان تروکادروی پاریس آغاز شده‌بود، روز بعد ایادی وزارت بدنام اطلاعات با حمایت و هماهنگی همان سرویس فرانسوی، به آور سور اواز و شهرهای دیگر این منطقه رفتند تا به لجن‌پراکنی مجدد علیه مقاومت ایران و رئیس‌جمهور برگزیده آن بپردازند؛ اما مزدوران با حمایت گسترده مردم فرانسه، به‌ویژه اهالی شریف استان وال دواز از شورای ملی مقاومت و رئیس‌جمهور برگزیده آن مواجه و از این موضوع بشدت خشمگین و سرخورده شدند.
حمایت شهروندان استان والدواز از مجاهدین و ممانعت پلیس از ادامه تجمع مزدوران در اورسوراواز
رابعه شاهرخی- مسعود خدابنده- کریم حقی- ادوارد ترمادو- آلن شوالریاس و ….
این مأموران روز پنجشنبه ۱۱فروردین۸۴ نیز در سالنی در پاریس تجمع کردند. آنها برای برگزاری این جلسه تبلیغات زیادی کرده بودند و برای شمار زیادی از خبرنگاران، نمایندگان مجلس، روشنفکران و شخصیت‌های سیاسی و حقوق بشری فرانسه دعوت‌نامه، فرستاده بودند. سفارت رژیم در فرانسه هم بسیاری از شخصیت‌ها و خبرنگاران فرانسوی را به شرکت در این جلسه دعوت کرده‌بود؛ اما جز خود مزدوران تنها تعداد انگشت‌شماری از افرادی که نمی‌دانستند موضوع جلسه چیست در آن شرکت کرده بودند.
ربابه(رابعه شاهرخی) و مزدور ادوارد ترمادویان سال۸۴
در آستانه گردهمایی پرشکوه و عظیم مقاومت برای تغییر رژیم‌آخوندی در ۶تیر۱۳۹۳ در سالن عظیم ویلپنت پاریس، گشتاپوی آخوندی چند مأمور و پادوی خود در کل اروپا را مجدداً به پاریس روانه کرد تا چند نمایش خیابانی و خانگی برگزار کنند. سیاهی‌لشکرهای وزارت هم چون همیشه: نادر نادری، حمیرا محمدنژاد، زهرا معینی، رابعه شاهرخی، محمد کرمی، محمدحسین سبحانی، محمد رزاقی، قربانعلی حسین نژاد، بتول سلطانی، بتول ابراهیمی، علی جهانی، مهدی سجودی، ادوارد ترمادو، مهدی نیکبخت و … بودند.
راست به چپ مزدوران: علیرضا نصراللهی- حمیرا محمدنژاد- محمد کرمی- محمدرضا سلمانی مهدی سجودی-
محمدحسین سبحانی-رابعه شاهرخی- همایون کهزادی
رژیم نیازمند آخوندی این جست‌وخیزهای مزدورانش را در شبکه‌های تلویزیونی خود هم منعکس کرد، ازجمله تلویزیون جام جم، شبکه خبر، کانال یک و…. به‌دنبال آن سایت‌های زنجیره‌ای وزارت ازجمله اینترلینک، نجات، موسسه راهبردی دیده‌بان ِرژیم … ولگردی خیابانی این اراذل را درج کردند. ازآنجاکه آخوندها شکست سختی در ممانعت از برگزاری گردهمایی عظیم مقاومت را متحمل شده‌بودند، روز قبل از اجتماع بزرگ مقاومت (۵تیر۹۳)، تلویزیون خارج کشوری رژیم موسوم به جام جم، مأموریت خائنانه محول‌شده به این مزدوران را این‌گونه بیان‌کرد:
«جداشدگان از [مجاهدین] در میدان سن میشل پاریس تجمع کردند تا … از مسئولان اروپا به‌ویژه فرانسه بخواهند تا سرکردگان این گروهک را از شهر اورسوراز در ۴۰کیلومتری شمال غرب پاریس اخراج کنند».
بدون شک مزدور رابعه شاهرخی که پا بر روی خون همه شهدا گذاشته است، همراه با همه مزدوران حامی
این رژیم جنایتکار یک روز در برابر خلق قهرمان ایران بایستی پاسخگوی خیانتهای خود باشند.
شهریور ۹۳
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر